Jesień 2013

Oj, jakże dawno mnie tu nie było. W międzyczasie stuknęło mi 28 lat. I narodziło się dwoje nowych dzieci. Git malina, mam już trójkę. Standardowo, Pawełek (lat 3 i miesięcy 3) oraz dwa nowe nabytki, Ala i Piotrek (urodzeni 4 lipca, roku 2013). Fajnie jest. Inspirująco.

Koniec wakacji!

Mam w domu DWULATKA. Nie wiem, skąd się wziął. Gada toto jak najęte, przegaduje mnie i małżonka, opowiada o koparkach i nakazuje mi budować z klocków rościełacze. Oraz rysować betoniarki. No, nie powiem. Rozwijam się. Raz w tygodniu mam warsztaty u małżonka i uczę się rysować nowego pojazdu. Codziennie śpiewam, tańczę i wykonuję dziwaczne podskoki w rytm jeszcze dziwniejszych piosenek. Oraz odbieram mojego noworodka z PRZEDSZKOLA. Noworodka. Ta....

Maj

Maj jest piękny. To znaczy, te dwa dni, które już za nami. W ogóle ten rok dotychczas był super. Licząc od 2.05.2011 :P Obroniłam się, mam tytuł. Poszłam na kolejne studia, licząc na jeszcze wyższy tytuł. Jadę do Barcelony, jadę do Endynburga - za całkiem nie-swoje pieniądze. Do Barcelony to nawet syna i męża próbuję wyciągnąć. Bo czemu nie? Spokój i błogość. Cudowne chwile we własym ogródku w te ciepłe dni są lekiem na duszę.

styczeń 2012

Tak, tak, już styczeń.
Porzuciłam dziecko i udałam się na drugi koniec Polski celem samodoskonalenia zawodowego.
Jednakowoż tęsknię.
Wdawanie się w dyskusje na temat karmienia i szczepienia nie ma sensu, szczególnie to drugie mnie drażni w kontekście osób, które marne mają pojęcie o immunologii. Precz z indoktrynacją. Niech se każdy myśli i robi, co chce. Szkoda tylko, że bez oficjalnego pozwolenia na eksperymenty na dzieciach.
No i co ja mam napisać? Że jest fajnie? Tak zwyczajnie, sielsko, po prostu dobrze. Trochę to mało medialne. Moje Starsze Dziecko rośnie zdrowo, po epizodzie z cudownym Klubem Malucha przechodzimy na opiekunkę, równie cudowną. Zima jest dla niego tworem słabo akceptowalnym i nieciekawym, śniegiem się brzydzi i woli omijać. Gaduła straszna. Przytulas w wymiarze rozsądnym - jak chce, to się przytuli, a jak nie chce, to bunt. Silna osobowość mi w domu wyrasta. I bardzo dobrze.

Wrzesień

Wrzesień zaczął się dość niespodziewanie, bo przegapiłam sierpień. Obudziwszy się zaś w okolicy 6 września, przeżyłam niemały szok. Musiałam odpowiedzieć sobie, dlaczego nie jestem w szkole, dlaczego nie idę na studia, i co robi krasnoludek w mojej kuchni.
Najstarsze z moich dzieci, chyba chcąc wdrożyć się od najmłodszych lat w "procesy szkolne", z dniem 1 września rozpoczęło intensywną naukę chodzenia. Radzi sobie z każdym dniem coraz lepiej, a ja nie mogę się nadziwić. To on zamierza już tak całkiem wydorośleć?
Wymyślam sobie różne zadania, żeby czymś się zająć, kiedy najstarsze z dzieci adaptuje się w placówce opiekuńczej. Jak tak dalej pójdzie, to za kilka dni zacznę szorować sufity, albowiem wszystko inne będzie już posprzątane.
Cały wrzesień spędzę fantastycznie i leniwie. A co potem - to się okaże.

Kolejny rok

Za mną kolejny rok. Już nie 25, ale 26 lat na liczniku. Niebezpiecznie zbliżam się do wieku, który jako dziecko uważałam za próg starości (27 lat!). Ciekawe, czy i kiedy zostanę przez mojego syna uznana za mamuta.
Paweł jest na świecie 18 miesięcy, z czego 10 - po tej stronie. Czasem mam wrażenie, że to zupełnie inne dziecko od tego, które urodziłam. Wydaje się taki dorosły, dojrzały, rozgarnięty. Zaraz potem dostrzegam, że on wciąż jest maluchem, dla którego jestem najważniejszą osobą. Beze mnie nic?
Czy uda mi się wreszcie zamknąć 5 lat mojego życia? Dowiemy się w czerwcu, wtedy będzie starcie... Trochę mam już dość, chciałabym pójść dalej, zacząć coś nowego, ale trochę się boję... Niepewność..

Czas płynie...

Trudno mi uwierzyć, że coś zaraz się skończy, że kilka lat mojego życia odejdzie w niepamięć, zostanie wspomnieniem, a po tym przecież znaczącym, bo pięcioletnim kawałku życia zostanie tylko papier potwierdzający, że faktycznie, coś takiego miało miejsce.
Jeszcze chyba nie do końca się z tym pogodziłam, nie do końca wierzę, że to się stanie... Trudno, trzeba szybko zacząć żyć dalej i myśleć o przyszłości, bo przeszłość nie wróci.

Skarb rośnie pod moim czujnym okiem. Osiągnął zawrotny wiek 6,5 miesiąca i zajmuje się głównie pełzaniem i zabawą. Jest idealny!